Месечина
Набљудување на метеорскиот дожд Ориониди
Вто Окт 12, 2010 7:21 pm by DarkAngelMKD
На 21 Октомври Струшкото Аматерско Астрономско Друштво организира набљудување на метеорскиот дожд Ориониди.Локацијата на овој настан ќе биде Автокампот АС - Струга,со почеток од 00:00 часот па се до раните утрински часови,нормално ако не послужи времето
Comments: 0
Latest topics
Statistics
Постојат b>12 регистрирани членовиНајновиот регистриран член е Marija
Нашите членови се испратиле точно 152 мислења in 140 subjects
Кој е он-лајн?
In total there is 1 user online :: 0 Регистрирани, 0 Скриени и 1 Гост Никој
Најмногу членови кои го посетиле форумот воеднаш се 22 во Пет Окт 08, 2021 11:35 pm
Social bookmarking
Bookmark and share the address of Струшко Аматерско Астрономско Друштво on your social bookmarking website
Bookmark and share the address of Струшко Аматерско Астрономско Друштво on your social bookmarking website
Големата Експлозија (Big Bang)
Страна 1 of 1
Големата Експлозија (Big Bang)
Теоријата за големата експлозија наречена Биг Бенг потекнува од набљудувањето на структурата на вселената како и од теориските разгледувања и сфаќања.
Во 1912 година Весто Слипхер прв го измерил Доплеровиот ефект на Спиралната Небула ( тоа е застарен термин за спирални галаксии), и набрзо открил дека скоро сите небули се оддалечуваат од Земјата. Тој не го сватил космолошкото вовлекување на овој факт, и секако во тоа време беше многу контраверзно дали оваа небула ( прашина) е остров на универзум надвор од нашиот Млечен пат. Десет години подоцна, Алеџандер Фриедманн, руски космологист и математичар го изведува Фридмановото изедначување од Алберт Ајнштановото изедначување на генералната релативност покажувајќи дека Универзумот можеби се шири спротивно од статичниот Универзум според Ајнштајн. Во 1924 година мерењата на Едњин Хуббле на огромна далечина до најблиската спирална небула покажале дека всушност овие системи биле други галаксии. Независното изведување на фридменовото изедначување во 1927 година, Георгес Лемаîтре, белгиски физичар предпоставува дека повлекувањето на небулата било последица на растењето на Универзумот. Во 1931 година Лемаîтре отишол подалеку со тоа што претпоставил дека штом Универзумот расте тој мора и да се смалува. Па така според неговата претпоставка тој периодично ратсе и се смалува и ке продолжи да го прави тоа сè додека може да контрахира донесувајќи го целиот хаос во Универзумот во една единствена точка “прастар атом” , тоа е точка во времето во која просторот и времето нема да постојат.
Почнувајќи во 1924 година, Хуббле макотрпно развива серија на индикатори на дистанца, претходник на космичката скала за дистанца, користејќи го 2,500 милиметарскиот телескоп на Маунт Вилсон обсерваторијата. Ова му овозможило да ги пресмета дистанците до галаксиите њхосе редсхифтс веќе беа измерени, поголемиот дел од страна на Слипхер. Во 1929 година, Хуббле открил корелација помеѓу дистанцата и брзината на повлекување - сега позната како Хаблов закон. Лемаîтре веќе покажал дека ова било очекувано, давајќи го Космолошкиот Принцип.
За време на 1930 те години други идеи биле предложени како не стандардно космолошки за да се објаснат Хабловите обсервации, вклучувајќи го и моделот на Милне, осцилаторниот универзум (оргинално претпоставен од Фриедманн, но спортиставен од страна на Ајнштајн и Толман).
После Втората Светска војна се појавуваат два правци на верување за тоа како настанал Универзумот. Едниот е моделот на Фред Хоѕле кој вели дека Универзумот е во сторг ред од кој не отстапува и нема никакви придвижувања додека според теоријата на Лемаîтре наречена Биг Бенг која што ја застапувал и проширувал Георге Гамоњ кој ја вовел Биг Бенговата нуклеосинтеза , а неговите помошници Ралпх Алпхер и Роберт Херман ја претпоставиле космичката бранова радијација, Најпрво оваа теорија била исмејувана но во 1964 таа е прифатена како најдобра теорија за настанувањето на Универзумот.
Големи достигувања во врска со теоријата за Биг Бенг се постигнуваат во 1990 те години како резултат на големите телескопи како што се Хуббле телескопот како и анализите од ЦОБЕ сателитот. Космолозите сега имаат речиси прецизни мерки на повеќето параметри за Биг Бенг моделот и имаат направено неочекувани откритија дека растењето на Универзумот се забрзува.
Во 1912 година Весто Слипхер прв го измерил Доплеровиот ефект на Спиралната Небула ( тоа е застарен термин за спирални галаксии), и набрзо открил дека скоро сите небули се оддалечуваат од Земјата. Тој не го сватил космолошкото вовлекување на овој факт, и секако во тоа време беше многу контраверзно дали оваа небула ( прашина) е остров на универзум надвор од нашиот Млечен пат. Десет години подоцна, Алеџандер Фриедманн, руски космологист и математичар го изведува Фридмановото изедначување од Алберт Ајнштановото изедначување на генералната релативност покажувајќи дека Универзумот можеби се шири спротивно од статичниот Универзум според Ајнштајн. Во 1924 година мерењата на Едњин Хуббле на огромна далечина до најблиската спирална небула покажале дека всушност овие системи биле други галаксии. Независното изведување на фридменовото изедначување во 1927 година, Георгес Лемаîтре, белгиски физичар предпоставува дека повлекувањето на небулата било последица на растењето на Универзумот. Во 1931 година Лемаîтре отишол подалеку со тоа што претпоставил дека штом Универзумот расте тој мора и да се смалува. Па така според неговата претпоставка тој периодично ратсе и се смалува и ке продолжи да го прави тоа сè додека може да контрахира донесувајќи го целиот хаос во Универзумот во една единствена точка “прастар атом” , тоа е точка во времето во која просторот и времето нема да постојат.
Почнувајќи во 1924 година, Хуббле макотрпно развива серија на индикатори на дистанца, претходник на космичката скала за дистанца, користејќи го 2,500 милиметарскиот телескоп на Маунт Вилсон обсерваторијата. Ова му овозможило да ги пресмета дистанците до галаксиите њхосе редсхифтс веќе беа измерени, поголемиот дел од страна на Слипхер. Во 1929 година, Хуббле открил корелација помеѓу дистанцата и брзината на повлекување - сега позната како Хаблов закон. Лемаîтре веќе покажал дека ова било очекувано, давајќи го Космолошкиот Принцип.
За време на 1930 те години други идеи биле предложени како не стандардно космолошки за да се објаснат Хабловите обсервации, вклучувајќи го и моделот на Милне, осцилаторниот универзум (оргинално претпоставен од Фриедманн, но спортиставен од страна на Ајнштајн и Толман).
После Втората Светска војна се појавуваат два правци на верување за тоа како настанал Универзумот. Едниот е моделот на Фред Хоѕле кој вели дека Универзумот е во сторг ред од кој не отстапува и нема никакви придвижувања додека според теоријата на Лемаîтре наречена Биг Бенг која што ја застапувал и проширувал Георге Гамоњ кој ја вовел Биг Бенговата нуклеосинтеза , а неговите помошници Ралпх Алпхер и Роберт Херман ја претпоставиле космичката бранова радијација, Најпрво оваа теорија била исмејувана но во 1964 таа е прифатена како најдобра теорија за настанувањето на Универзумот.
Големи достигувања во врска со теоријата за Биг Бенг се постигнуваат во 1990 те години како резултат на големите телескопи како што се Хуббле телескопот како и анализите од ЦОБЕ сателитот. Космолозите сега имаат речиси прецизни мерки на повеќето параметри за Биг Бенг моделот и имаат направено неочекувани откритија дека растењето на Универзумот се забрзува.
Страна 1 of 1
Permissions in this forum:
Не можете да одговарате на темите во форумот
Нед Окт 24, 2010 4:06 pm by DarkAngelMKD
» една забелешка
Чет Окт 14, 2010 5:49 pm by anti-spam-master
» Четири телескопи за онлајн сликање на ѕвезди
Сре Окт 13, 2010 10:45 pm by DarkAngelMKD
» Астрономијата го одбележа дваесеттиот век
Вто Окт 12, 2010 10:41 pm by DarkAngelMKD
» Слика од јадрото на Халеевата Комета
Вто Окт 12, 2010 10:20 pm by DarkAngelMKD
» Набљудување на метеорскиот дожд Ориониди
Вто Окт 12, 2010 7:21 pm by DarkAngelMKD
» Ауригиди
Пон Окт 11, 2010 9:22 pm by DarkAngelMKD
» Ориониди
Пон Окт 11, 2010 8:42 pm by DarkAngelMKD
» Персеиди
Пон Окт 11, 2010 8:33 pm by DarkAngelMKD